Bu blogdaki popüler yayınlar
Kişisel Ağaç Dikme Hedefim: 1000 Tane Fidan Dikmek İstiyorum
Birkaç yıldır ağaç dikmeye yönelik içimde inanılmaz bir arzu var, ve bol bol gördüğüm her yere, imkan bulduğum her alana fidan dikmek istiyorum. Dünyaya olan bir borcummuş gibi, sanki bunu yapmalıymışım gibi hissediyorum. Son iki yıldır özellikle dikmeye başladığım fidanlarla birlikte bu hedefimi daha da somutlaştırmaya ve inanmaya başladım. Amacım 1000 adet fidan dikmek, bu dünyaya en azından " şu kadar ağaç diktim " diyebilmek istiyorum. Bunları dikerken ve planlarkende çok fazla acele etmiyorum, şimdiye kadar 25'e yakın fidan diktim ve bu hedefimin çok çok altında. Giresun'da, Mersin'de ve hatta İstanbul'da diktiğim fidanlar oldu. Kendi fidanlarımı da yetiştiriyorum, hazır fidan da alıyorum. Örneğin en son Giresun Paşakonağı Yaylasında uygun gördüğüm ve fidan dikim sahası ilan edilmiş bir alana ellerimle ceviz ağacı diktim. Toprağı kazmak, fidana dokunmak, alanını belirlemek ve can suyu verdikten sonra onu yaşama kök salması için doğada yalnız bırakmak ina...
Fareler ve İnsanlar Üzerine
Son zamanlarda okuduğum harika bir roman. Çok akıcı, çok sade ve o kadar hayatın içinden ki. Kitabı okurken gerçekten hemen bitirmek ve sonunda neler olacağını anlamak istiyordum. Neyse ki kitap biraz ince ve akıcı olduğu için kısa bir sürede okudum. Aslında Lennie'nin son yaptığı hareketten sonra biraz üzüldüm, yani senaryonun farklı bir şekilde bitmesini arzulardım. Keşke hayal ettikleri o çiftlikleri kurabilselerdi mesela. Evet, daha fazla kitap içeriğinden bahsetmeden buraya kısa bir alıntı bırakarak paylaşımımı sonlandırmak istiyorum. "Lennie’ye döndüm: 'Atla suya dedim.' Atladı. Hiç yüzme bilmiyordu. Biz onu çıkarana dek nerdeyse boğuluyordu. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki 'atla!' diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu. İşte… Onunla bir daha asla dalga geçmedim."
Yorumlar
Yorum Gönder