Hakan RAPOĞLU - Kişisel Blog, Kitap, Film, Sanat ve Müzik

  Son birkaç aydır okumalarımı iyi seviyelere çıkarmayı başardığımı düşünüyorum, aslında bunda storytel uygulamasının da çok katkısı oldu diyebilirim. 2023'e girerken yeni yılla ilgili " bu yıl daha çok okuyacağım ve bunu düzenli bir alışkanlığa dönüştüreceğim " diye bir hedefim de vardı. Ardından bu hedefimi biraz sesli kitap uygulamasıyla hızlandırmaya başladım ve işe gidip gelirken, genellikle de sabahları yaklaşık bir saat kitap dinleyerek onlarca kitap bitirmeyi başardım. Bu bana inanılmaz bir kolaylık sağladı. Ardından yavaş yavaş hem sesli kitabı hem de fiziksel kitapları birlikte okumaya ve sürdürmeye çalıştım. Böylece hem dinliyor hem de okuyordum, kitapları bitirme sürem git gide hızlanmaya başladı. Son olarak da kitapları okumak için artık uygun bir ortam arayışından vazgeçmeye başladım. Kitapları çantama alıyorum, elime alıyorum, bir cep telefonu gibi yanımda taşımaya başlamış oldum ve metrobüste dahi kitap okuyarak yolculuklarımı değerlendiriyordum. Kitap ok

 Son zamanlarda okuduğum harika bir roman. Çok akıcı, çok sade ve o kadar hayatın içinden ki. Kitabı okurken gerçekten hemen bitirmek ve sonunda neler olacağını anlamak istiyordum. Neyse ki kitap biraz ince ve akıcı olduğu için kısa bir sürede okudum. Aslında Lennie'nin son yaptığı hareketten sonra biraz üzüldüm, yani senaryonun farklı bir şekilde bitmesini arzulardım. Keşke hayal ettikleri o çiftlikleri kurabilselerdi mesela. Evet, daha fazla kitap içeriğinden bahsetmeden buraya kısa bir alıntı bırakarak paylaşımımı sonlandırmak istiyorum. "Lennie’ye döndüm: 'Atla suya dedim.' Atladı. Hiç yüzme bilmiyordu. Biz onu çıkarana dek nerdeyse boğuluyordu. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki 'atla!' diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu. İşte… Onunla bir daha asla dalga geçmedim."

 Son okuduğum ve bir hayli beğendiğim bir kitap. Keyifle okudum ve bir süre ruhuma iyi geldi diyebilirim. Bu sıralar tamda böyle bir kitaba ihtiyacım vardı hiçte fena olmadı. Kitap bir nevi kişisel gelişim ve farkındalık kalıpları içerisinde yer alıyor. Yer yer hikayeler vecizeler derken daldan dala ve konudan konuya heyecanla zıplıyorsunuz ama bu zıplamalar çok akıcı ve sizi rahatlatacak düzeyde oluyor. Kitapta en çok beğendiğim bazı konular ve kavramlar: Padişah vezir köprü hikayesi Masai kabile şefi Kiberenge'nin hikayesi Yaşamda herkesin kendi "zamanına" göre yaşaması kavramı. Batık maliyet yanılgısı

  İlber Ortaylı 'nın " Bir Ömür Nasıl Yaşanır? " isimli kitabını okumaya başladım. Tam da yeni yıla girmeden ve 2020'nin son saatlerinde. Kitap okuma meselesini uzun süredir aklımda kurcalıyordum, bir ara çok iyi başladığım ve alışkanlık haline getirdiğim "okuma" meselesini tekrar yeni yılın arifesinde gündemime alıp eyleme koyuluyorum. Düzenli olarak okumalıyım, okumalıyız. Bu işin peşini hayatım boyunca bırakmadım ve mücadele etmeye devam edeceğim. Hep kitapları sevdim, hep okumak istedim. Dönem dönem alışkanlık kazandım, dönem dönem sadece kitap satın alıp raflarımı okumadığım kitaplarla doldurdum. Ama kitapları ve okumayı hep sevdim. Neyse çok acıklı bir yere doğru gidiyor bu yazım. Yeni yılla beraber, hatta ondan bir gün öncesinde tekrar " düzenli ", " disiplinli " ve " Israrla " okumalarıma devam etmek istiyorum. Okumadığım zaman hep geriye gittiğimi ya da yerimde saydığımı hissediyorum. Bu nedenle zihnimi, ruhumu hep taze

 Hani ilk yazılar hep bir başlangıçtır ve merak edilir ya. Onun gibi bir şey. İnceden yazmak istedim, küçük, basit ve hızlıca. Bu blogu açmamdaki nedenler ve geç başlamamdaki engeller kafamda şu an. Niye geç başladım mesela buraya yazmaya başlamak için? Gerçekten bilmiyorum, çok üşengeç biriyim, çok. Bunu kabul ediyorum şimdiden. Neyse, niyetim artık burada aktif olarak yazmak. Gerçekten aktif olarak yazmaktan bahsediyorum. Bugün " Başlangıç " filmini tekrar izledim, bloguma başladığım saatlere çok yakın. Bu blog benim için yeni bir rüya katmanı olsun o zaman. Ne dersiniz? Tekrar hoş geldim.